Άλλη μια φόρα έχασαν την ζωή τους στα Τέμπη...

 Ο κόσμος του διαδικτύου είναι πολύ στεναχωρημένος και με διάφορα tweet εκφράζει την θλίψη καθώς και την αγανάκτηση για τo ατύχημα που σημειώθηκε χθες το βράδυ στις 10:30 στα Τέμπη . Δυστυχώς στα Τέμπη γίνονται συνεχώς ατυχήματα και συνήθως θανατηφόρα.. Αυτά είναι τα άσχημα της ζωής. Δείτε τα σχόλια στο twitter:

:

RT @dimitrafotiadou: οποιος περναει συχνα την Κορινθου-Πατρων και τα Τεμπη, ζει απο τυχη!Και πληρωνει διοδια για να ζουν οι εργολαβοι χωρις… 

@ptsiaras: Όσοι λένε για τα Τέμπη ότι φταίει ο δρόμος, γνωρίζουν ότι τα έργα είναι παγωμένα 5 χρόνια και η κατασκευάστρια ΑΚΤΩΡ εισπράττει τα διόδια;

@samopopradidop:Οι εργασίες στα Τέμπη θα ολοκληρωθούν όταν επιτευχθεί ο στόχος των 600 νεκρών και αυτό είναι δέσμευση 

@eVaN_GiAn:Κωλόδρομος τα τεμπη δε λέω, αλλα για την πλειονότητα των ατυχημάτων φταίει το οτι ο έλληνας δεν αντέχει να παει για ενα 20λεπτο με 60km

Το δικό μου σχόλιο είναι ότι χάθηκε μία ζωή για μια ακόμα φόρα και αυτό με λυπεί αφάνταστα, ότι και αν πούμε είναι περιττό...

Γιατί το ψέμα είναι η εύκολη λύση;

    Δυστυχώς πολλές φορές αναγκαζόμαστε να πούμε ένα ψέμα είτε σημαντικό είτε ασήμαντο. Αυτό συμβαίνει γιατί πολλοί από εμάς φοβόμαστε πως θα αντιδράσει το πρόσωπο που το λέμε, αν πούμε την αλήθεια... Με το ψέμα γινόμαστε ψεύτικοι. Δεν μας σταματάει τίποτα, θέλουμε να το πούμε και το λέμε. Η αλήθεια είναι πως μας αρέσει να λέμε ψέματα αλλά, όχι να μας λένε φυσικά. Τότε...γιατί κάνουμε αυτό που δεν θέλουμε να μας κάνουν...? ιδού το ερώτημα...  

  Το ψέμα κάνει τους ανθρώπους να έχουν ψεύτικες σχέσεις και όταν ο ένας καταλάβει το ψέμα του άλλου τότε;;; Τότε χάνεται η εμπιστοσύνη, μια για πάντα... Αυτό δύσκολα να αποκατασταθεί. Μπορεί η σχέση να κρατήσει, στο μυαλό μας όμως θα είναι χαραγμένο ότι αυτός ο άνθρωπος μας κορόιδεψε μας είπε ψέμματα...έστω και αν μας εξήγησε τους λόγους που το έκανε.
  Όταν κάποιος ξεκινήσει να λέει ψέμματα είναι αδύνατο να σταματήσει αλλά όχι δεδομένο.Είναι όπως το τσιγάρο που προσπαθείς να το κόψεις και δεν μπορείς. Το ίδιο και τα ψέμματα...! Μας αρέσει να παραποιούμαι την αλήθεια για να δειχτούμε στους φίλους, στους συνεργάτες, στον σύντροφο ακόμα και στην οικογένεια μας. Τα ψέμματα τα κατέχουν όλοι, μικροί και μεγάλοι..  Τα παιδικά ψέματα είναι τα πιο χαριτωμένα γιατί καλώς η κακώς μπορείς να τα καταλάβεις...!
                                                                          

 Τα ψέμματα, όταν συμβαίνει κάτι σοβαρό μπορούν να μας προστατέψουν από πολλές μίζερες καταστάσεις, γιαυτό πρέπει να τα χρησιμοποιούμε σωστά την στιγμή που πρέπει και όχι επειδή είναι η εύκολη λύση για να δείξουμε ένα πρόσωπο που πραγματικά δεν είμαστε...!! 

                                                               Χριστίνα Αλεξοπούλου

Η ΑΓΑΠΗ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ...

 Η αγάπη στη ζωή μας είναι το Α και το Ω..Η αρχή και το τέλος στον άνθρωπο..

Προσθήκη λεζάντας

Η αγάπη προσφέρει χαρά, αισιοδοξία και δύναμη για ζωή !!! Δίνεις αγάπη, παίρνεις αγάπη...και αυτό είναι το πιο σημαντικό.Επίσης οι ειδικοί λένε πως είναι το καλύτερο αντικαταθλιπτικό. Σύμφωνα με έρευνες, πολλοί άνθρωποι που έπασχαν από κατάθλιψη, όταν γνώριζαν κάποιο άτομο και δημιουργούσαν σχέση, η κατάθλιψη εξαφανιζόταν ως δια μαγείας. Όμως, η αγάπη δεν έχει μόνο ευχάριστα, έχει και δυσάρεστα. Όπως: κάποιος να μην μπορεί να συγκρατήσει τον εαυτό του, να χάνει τον εαυτό του και να μην λειτουργεί σαν τον εαυτό του. Σίγουρα η αγάπη είναι το εντονότερο συναίσθημα και σε κάνει να ξεχνάς κάθε έγνοια...!
                                                                                 Χριστίνα Αλεξοπούλου

Αξίζει να διαβάσετε... ένα υπέροχο βιβλίο του Γιάννη Ζιώτη με τίτλο σταλαγματιές ονείρων.

 Όταν στις μεγάλες πόλεις βρέχει, κάποιοι άνθρωποι τρέχουν να κρυφτούν κάτω από τεράστιες ομπρέλες αξιοπρέπειας. Γιατί δεν είναι καθωσπρέπει να κυκλοφορείς βρεγμένος, οι άλλοι θα σε κοιτάζουν με οίκτο και αυτό δεν είναι καλό για τη δημόσια εικόνα σου. Όταν στις μεγάλες πόλεις βρέχει, κάποιοι άνθρωποι είναι... τυχεροί και δεν κρατούν ομπρέλες. Αν φορούν καπέλα, τα βγάζουν. Και όσο πιο βρεγμένοι τόσο πιο ευτυχισμένοι. 

Κάπου κρυμμένοι σε μια μεγάλη πόλη κι η Υβόννη. Εκεί κι ο Φίλιππος με τον Ηλία. Λίγες ώρες χρειάστηκαν για να αλλάξουν ολοκληρωτικά οι ζωές τους. Και πολλές σταλαγματιές ονείρων. Γιατί εκείνη η βροχή ήρθε αναπάντεχα και κανείς τους δεν έσπευσε να ανοίξει την ομπρέλα του. Η μοναξιά μοιράστηκε και, όταν αυτό συμβαίνει, πόσο πιο εύκολα αντέχεται...


συγγραφέας: Γιάννης Ζιώτης