Πέμπτη 26 Δεκεμβρίου 2013

Κάτι που έμαθα στη σχολή...

  Η σχολή της Δημοσιογραφίας ήταν για μένα από μικρή ηλικία στόχος και όνειρο, τώρα το πραγματοποιώ... Πόσο σημαντικό είναι να γνωρίζεις άτομα που θέλουν το ίδιο με σένα; Νιώθεις μια οικειότητα μαζί τους ότι κάτι σας συνδέει. Όμως, κάποιες φορές υπάρχει ένα μικρό ίχνος ανταγωνιστικότητας και ζήλιας. Αυτό με στεναχωρεί πολύ. Γιατί στην πραγματικότητα ο ένας πρέπει να βοηθάει τον άλλο για να προχωρήσουμε  και να πετύχουμε τους στόχους και τα όνειρα μας όλοι με εργαλείο την ηθική και την καλή συμπεριφορά... Έτσι, η σχολή μου έμαθε μέσα από τις ομαδικές εργασίες να βοηθώ και να βοηθιέμαι και μ'αυτό τον τρόπο να εξαφανίζεται κάθε είδος ανταγωνιστικότητας και ζήλιας. Κάτι άλλο πολύ σημαντικό που έμαθα στη σχολή εκτός από το πνεύμα της ομαδικότητας ήταν τα λάθη στο πρακτικό μέρος της παρουσίασης ενός θέματος μπροστά στην κάμερα. Γενικά σε κάθε μάθημα όλοι οι καθηγητές μας επισημαίνουν τις ελλείψεις και τα λάθη μας και το πως μπορούμε να βελτιωνόμαστε. Εντύπωση και παράλληλα σοκ μου έκανε κάτι που μου είπε μια καθηγήτρια που εγώ σε άλλη περίπτωση δεν θα το είχα συνειδητοποιήσει ποτέ...Την ευχαριστώ πολύ, αν δεν μου το είχε πει, δεν θα το είχα καταλάβει ποτέ και δεν θα προσπαθούσα να το διορθώσω... Αυτό ήταν ένα τεχνικό θεματάκι... Καθώς μιλούσα μου άρεσε χωρίς να το καταλαβαίνω να γέρνω το κεφάλι μου, στην τηλεόραση αυτό δεν έδειχνε ωραίο. Φυσικά ούτε στην καθημερινότητα μου... Για μένα αυτό ήταν ένα μεγάλο σοκ...!!! Γιατί κανείς μέχρι τώρα δεν μου το είχε πει... Ίσως το θεωρούσαν χαριτωμένο, ίσως με είχαν συνηθίσει...   

Μέχρι το τέλος της σχολής ελπίζω να έχω μάθει και άλλα για το καλό μου και το καλό όλων των παιδιών...

2 σχόλια:

  1. Αγαπητη Χριστίνα,
    Μολις ειδα οτι εχεις σχεσι με δημοσιογραφία, εδωσα προσοχή στίς σκεψεις σου.
    Είμαι της παλιάς σχολής δημοσιογραφιας, τοτε που δεν περνούσε καν απο το μυαλό μας η τηλεοπτική προσεγγισις και ελπίζω να σε αφορα η ταπεινη μου πειρα.
    Οι σχεσεις με την καμερα, ειναι το ελλαχιστο που πρεπει να αφορα έναν νεο ανθρωπο με οράματα.
    Διότι η δημοσιογραφία, πρεπει να αποτελει όραμα για αυτόν.
    Αν υπαρχει αυτο το στοιχειο, ολα τα υπολοιπα που αφορουν τον τεχνικό τομεα θα ξεπεραστούν συντομα.
    Το οραμα ειναι το προβλημα.
    Και εξηγούμαι σαφέστερα. Θελεις να γινης δημοσιογραφος επειδη μεσα απο αυτο το βημα θα στειλεις θετικα μηνύματα στην κοινωνια, ή επειδη θα πετύχεις κάποια κοινωνικη προβολη;
    Μπροστά σου εχεις τον αιωνιο μυθο (=λόγο) του Ηρακλή με την Αρετή και την Κακία...
    Η ταπεινή μου συμβουλη λοιπον ειναι: Μελετησε πολλυ την αρχαία Ελληνικη σκέψι και σιγά σιγα θα αισθανεσαι να κατακτάς δυσκολα κάστρα μεσα απο τα οποία θα νοιωσεις βαθιά δικαιωσι!
    Σου γραφω επωνυμα διοτι πυθανον να σου ειναι χρησιμες οι σκεψεις μου διατυπωνω στα δύο προσωπικά μου ιστολογια.
    Να είσαι καλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ευχαριστώ για την άποψη σας είναι πολύτιμη για μένα. Να ξέρετε πως πλέον από τη στιγμή που υπάρχει στη ζωή μας η τηλεόραση πρέπει να δίνουμε ίση σημασία διότι Δημοσιογραφία και Τηλεόραση έχουν δυνατή και αδιάσπαστη σχέση μεταξύ τους. Ειδικά τώρα που είμαι στην αρχή θα πρέπει να διορθώνομαι και να με διορθώνουν οι καθηγητές στη σχολή για να βγει ένα άριστο αποτέλεσμα και όχι με ελλείψεις.Όταν είσαι Δημοσιογράφος πρέπει να είσαι ολοκληρωμένος Δημοσιογράφος. Να ξέρετε ότι εμένα δεν μ'αρέσει η κοινωνική προβολή, εγώ αγαπάω την Δημοσιογραφία ως μέσο για να γνωρίσει ο κόσμος γεγονότα μέσα από την αλήθεια της έρευνας.Αυτός είναι ο στόχος !

    ΑπάντησηΔιαγραφή